Voelen ze geen schaamte? - 14/03/19

Dit is de vraag die een honderdtal militanten van MWB, Horval en de AC vandaag zullen stellen aan de vertegenwoordigers van de middenstand. Een verhoging van het minimumloon met 10 cent bruto per uur is wat het ontwerp van interprofessioneel akkoord voorziet. En dit terwijl de koopkracht het kernthema is van de sociale mobilisatie en het ABVV ten strijde trekt voor een minimum uurloon van 14 euro! Totaal ongepast!

10 cent!

De Algemene Centrale, MWB en Horval wensen te benadrukken dat ze hun volle vertrouwen behouden in de ABVV-onderhandelaars. Ze zijn gebotst op werkgevers die de wet van ‘96 gebruikt hebben als een anti-verhogingsschild. Een wet die nog is verstrengd door een door-en-door rechtse regering. En onze onderhandelaars zijn gebotst op de stugge overtuiging dat het minimumloon in België toch nog niet zo slecht is.

Nog niet zo slecht?

Hoe durft men nog maar één seconde te denken dat een minimumloon van € 9,65 bruto/u nog niet zo slecht is? Vandaag maakt de vakorganisatie zich de grootste zorgen om de koopkracht van de mensen. Dag in dag uit moet ze vaststellen dat haar leden het moeilijk hebben. Trouwens studies bewijzen het:  of het nu gaat over mensen die niets kunnen sparen, de stijging van het aantal leefloners, het stijgend bezoek aan de voedselbanken, armoedecijfers, … de boodschap is overal dezelfde: « op het einde van mijn loon heb ik een stuk maand over».

Maar koopkracht leeft ook meer en meer omdat een aantal experten, echte en zelfverklaarde, de ene uitlating en visie na de andere spuien. De meesten gaan uit van het idee dat, als je werkt, er geen koopkrachtprobleem meer is. Men moet dus alles doen om mensen aan het werk te krijgen. Als de economie het goed doet, gaat het goed met de werknemers: het zogenaamde trickle-downprincipe. Als het “goed” gaat boven, druppelt de welvaart – “het goede” – wel automatisch naar beneden.
 

Precies daar knelt het schoentje!

Met de economie gaat het goed maar de welvaart stroomt niet naar beneden. Daar staan die experten niet bij stil, hun theorie houdt geen steek: met de economie gaat goed, met de werknemers niet.

Dit is wat we vandaag 14 maart op de middag gaan uiteenzetten bij de vertegenwoordigers van UCM en UNIZO. Dat vertegenwoordigers van bedrijven die zelf afhankelijk zijn van de koopkracht van de werknemers, weigeren bijkomende inspanningen te doen om de laagste lonen over de armoedegrens te tillen, is niet te vatten! Voelen ze hierover geen schaamte? Rood van schaamte zouden ze moeten zijn volgens ons!