Horeca knokt tegen corona: de getuigenis van Brigitte

Werknemers in de Horeca proberen zich financieel staande te houden in deze coronacrisistijd. Tijdelijk werkloos door overmacht is niet even gemakkelijk voor iedereen. De ervaring van Brigitte en de impact op haar leven.

Kassierster Brigitte is 25 jaar delegee bij Horval en werkt al 40 jaar voor één van de grootste restaurantketens van België. Ook zij werd slachtoffer van de coronamaatregelen.  De communicatie van de directie naar het management is magertjes en wat de tijden van corona zouden betekenen voor het personeel wordt niet meegedeeld.

Op zaterdag 14 maart heeft de restaurantketen al zijn deuren moeten sluiten wegens overmacht. De avond daarvoor werd er een korte mail verzonden van de directie naar het management met de mededeling dat ze dicht moesten. Daarbij werden er enkele richtlijnen meegegeven om de boel de volgende ochtend proper af te sluiten. Sindsdien heeft het personeel geen nieuws meer ontvangen en mag er geen telefonisch contact worden opgenomen.

Brigitte heeft het financieel zwaar te verduren en haar werkloosheidsuitkering is niet genoeg om rond te komen. De ondernemingsraad heeft meermaals gevraagd  om de tijdelijke werkloosheidsuitkering van de werknemers aan te vullen, maar dit verzoek werd steeds afgeketst. De prioriteit van de keten is zelf het hoofd boven water houden, maar wat er gebeurt met het personeel is niet aan de orde: “ We moeten niks verwachten van de directie. Zij willen overleven, maar wij spelen geen rol.”

De eerste uitkering die Brigitte ontvangt is 243 euro voor 9 dagen werkloosheid. Dit staat in schril contrast met de 1.450 euro waarmee de politiek uitpakte. Alleen al aan huur en nutsvoorzieningen moet ze al meer dan 550 euro per maand betalen. Hoe ze haar rekeningen zal kunnen blijven betalen, is een grote bekommernis en brengt haar in een onzekere situatie.

Als delegee van ABVV Horval heeft ze het personeel van drie zetels van de keten kunnen verder helpen met het invullen van het papierwerk voor de aanvraag van de tijdelijke werkloosheidsuitkering. Brigitte werd hier ook niet in gesteund door haar werkgever.

Een voorbeeld van de pistes die naar voren worden geschoven om de situatie van de werknemers te verbeteren: ervoor zorgen dat de verlofdagen die de werknemers al hebben ingediend, naar een latere datum verschoven kunnen worden.

Vandaag is dat niet het geval en dat baart hen zorgen.