Interprofessionele staking 29/03

De onderhandelingen voor loonsverhogingen voor de komende 2 jaar zitten in het slop.

De werkgevers willen maximaal 0,4% loonopslag toestaan en baseren zich hiervoor op de loonnormwet van ‘96. Een wet die door de regering-Michel in 2017 onder groot gejuich van de werkgevers werd gewijzigd.

Die loonmarge van 0,4% en de houding van de werkgevers is onaanvaardbaar. Een loonsverhoging van 0,4% komt voor de laagste lonen neer op amper 6 euro bruto extra per maand. En slechts 9 euro bruto per maand voor de meeste werknemers in de zogenaamde ‘essentiële’ sectoren. Deze marge en de loonnormwet moeten herzien worden.

De crisis die corona met zich meebracht, heeft niet alle bedrijven op dezelfde manier getroffen. Sommige bedrijven bleven – voornamelijk dankzij de flexibiliteit van hun personeel – reusachtige winsten boeken. Wij blijven ook hogere minimumlonen eisen. Dat kan door het oprichten van een solidariteitsfonds waar de werkgevers een bijdrage storten. Een bijdrage van bijvoorbeeld 0,2% van de loonmassa (om te beginnen) zou het mogelijk maken om de laagste lonen met 1 euro per uur te verhogen. Bovendien plegen de werkgevers chantage door de broodnodige verhoging van de uitkeringen te koppelen aan het IPA-dossier.

De welvaartsenveloppe moest al op 15 september vorig jaar geregeld zijn. Maar de werkgevers weigeren dit. Het abvv roept op tot een interprofessionele stakingsdag op 29 maart.

ONZE EISEN:

1. dat er een goed loonakkoord komt, d.w.z.:

  • een indicatieve loonnorm om de lonen te kunnen verhogen;
  • een substantiële verhoging van de minimumlonen en lage lonen, met name door de oprichting van een solidariteitsfonds, met als doel om snel 14 euro bruto per uur of 2.300 euro bruto per maand te halen;
  • en ook dat er goede afspraken komen over werkbare loopbanen en over het einde van die loopbaan (landingsbanen, SWT).

2. dat de foute en onrechtvaardige loonnormwet wordt aangepast.

Downloads

BijlageGrootte
staking_29_maart_nl.pdf70.36 KB