Productiemapping

Op 29 oktober kwamenHorval- en FNV-militanten uit de chocolade-industrie samen om een syndicale uitwisseling te geven over hun bedrijven. Een eerste stap om een overleg op te starten tussen “noord en zuid”.

Met deze vergadering bieden we de delegees uit België en Nederland de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten en arbeids- en loonsvoorwaarden in de sector te bespreken.

Op Europees niveau is dit enkel mogelijk met militanten uit eenzelfde bedrijf op de Europese Ondernemingsraad. Vakbondssecretarissen ondersteunen hen hierin door deel te nemen aan de vergaderingen van de cacaostuurgroep van de Europese voedingsvakbond EFFAT en VOICE (vereniging van vakbonden en ngo’s die werken rond duurzame cacao).

Op internationaal niveau is er echter geen gestructureerd overleg voorzien. Dit terwijl “de wereld” van de chocolade in handen is van een 10-tal multinationals. We kennen allemaal de chocoladeproducten die de rekken vullen in de supermarkt van Mondelez (Côte D’Or), Barry Callebaut, Ferrero (kinder chocolade), Cargill,….Wat gaat er schuil achter deze miljoenenindustrie? Waar halen zij hun cacao? Hoeveel betalen zij voor hun cacao en hoe gaat het eraan toe in hun fabrieken in het zuiden?

De Nederlandse vakbond FNV heeft al jaren een samenwerking met de landbouwvakbond uit Ghana, GAWU. Het 2de grootste cacaoproducerende land ter wereld. Op nummer 1 staat hun buurland, Ivoorkust. ABVV HORVAL heeft sinds 2012 een partnerschapsovereenkomst met SYNA-CNRA, de agrovakbond uit Ivoorkust. Al deze vakbonden( SYNA-CNRA, GAWU, FNV en Horval) proberen in de eerste plaats de kinderarbeid en kindslavernij op de cacaoplantages een halt toe te roepen. Daarnaast willen ze de chocoladeketen onder de loep nemen.

We dienen de publiciteit van de multinationals niet te slikken als zoete koek, maar we moeten ons afvragen wat er werkelijk van waar is. Zo pronken ze met grootse projecten: The Cargill Cocoa Promise, Cocoa Horizons van Barry Callebaut, Cocoa Life van Mondelez, en noem ze maar op! Daarnaast gaan sommigen er prat op dat ze scholen bouwen in het zuiden, maar is dat wel echt de taak van bedrijven? In hun projecten geven ze ook aan hoeveel procent van hun cacao traceerbaar en duurzaam is en welke labels er op hun producten gekleefd worden. Maar in hoeverre is dit allemaal betrouwbare informatie? 

Dit alles kwam ter sprake in de workshop. Het doel is om een plan (mapping) te maken per bedrijf met het aantal werknemers: mannen en vrouwen, militantengroepen, informele arbeid, pauzes, vrije dagen, vakantiedagen, afwezigheden, werkdagen, leveranciers, stimulans en motivatie van werknemers, werkomstandigheden, salarissen, hoeveel er geproduceerd wordt en met welk materiaal, en ga zo maar door…Dit geeft militanten de mogelijkheid om sterker te staan tegen de veranderingen die het bedrijf probeert te implementeren, bijvoorbeeld bij een reorganisatie. Er kan een syndicale vergelijking gemaakt worden tussen “Noord-Zuid” en uiteindelijk tussen verschillende ondernemingen uit de chocolade-industrie.

Met verschillende Europese organisaties startten we eind vorig jaar met een petitie “Make Chocolate Fair”. Op 2 december om 9 uur worden de meer dan 110 000 verzamelde handtekeningen overhandigd aan Europese werkgeversfederatie Caobisco, Sint Michielslaan 47, 1040 te Brussel. Wees erbij! Neem contact op met je gewestelijke afdeling om af te spreken.

Hierbij geven wij jullie nog eens een overzicht van de eisen:

Een rechtvaardige verloning voor de cacaoboeren en hun arbeiders

      2) Het respecteren van mensen- en arbeidsrechten, zich verzetten tegen kinderarbeid, en dit voor de hele productieketen van ontginning tot eindproduct

     3) Het versterken van cacaoboeren in het opbouwen van duurzame en gediversifieerde landbouw

     4) Het invoeren van een onafhankelijk certificerings- en monitoringsysteem