“Dit is geen blokkade, maar een genocide”

Al maanden heeft Cuba twee grote kopzorgen:  de Amerikaanse blokkade en Covid-19. Onze partner María del Carmen Rodríguez Reyes, verantwoordelijke voor de afdeling van Internationale Samenwerking van CTC (Werknemerscentrale van Cuba) en psycholoog, vertelt over de effecten van de blokkade die de Verenigde Staten al meer dan 60 jaar opleggen tegen Cuba…

“Op werkvlak is het heel moeilijk om te werken. Er is een gebrek aan benodigdheden voor het werk, papier, toners, enz.  Dankzij internationale samenwerking is dit probleem minder geworden.

Dit geldt algemeen voor alle kantoren van CTC.  Er zijn ook problemen met het transport, met de gebouwen, hoewel CTC een inspanning levert om alle lokalen te onderhouden.

Op familiaal vlak is het ook een probleem omdat iedereen op zoek moet gaan naar essentiële producten die schaarser worden, zoals schoonmaakproducten en voedsel. Voor vrouwen maakt de dubbele dag het nog moeilijker. Je hebt niet alleen je werk maar bent daarna ook nog eens bezig

met inkopen te doen voor het gezin, om te koken, te wassen en ook deze producten worden schaarser.

Ik denk dat de blokkade zich op alle vlakken en overal laat voelen. Momenteel met de pandemie, deze verschrikkelijke situatie die de hele wereld treft, is de blokkade voor mij veel meer een genocide. We zijn geïsoleerd, de regering roept ons op om thuis te blijven, om van thuis uit te werken. Met veel opoffering ook, want niet iedereen heeft de toegang tot internet of data.

Voor de gemiddelde Cubaan is internet redelijk duur, maar hij slaagt er toch in omdat hij toegewijd is aan zijn werk.  Maar die wachtrijen om basisproducten, vooral proteïnerijk voedsel te kopen

druisen in tegen die noodzaak om ons te isoleren, om het virus niet te verspreiden.

Het Ministerie van Volksgezondheid en de regering hebben alle maatregelen getroffen.

Er is veel aandacht en zorg voor de gezondheid van alle Cubanen. Een aantal maatregelen lijken me logisch, zoals de quarantaine van mensen die aankomen, van mensen die in contact zijn geweest met besmette personen. Er zijn natuurlijk ook bijkomende maatregelen genomen om essentiële goederen te garanderen die gesubsidieerd, gereguleerd en gecontroleerd zijn.

Maar niet alle goederen kunnen aan iedereen worden gegeven, dat is onmogelijk.

Midden deze wereldwijde strijd om levens te redden  zijn er regeringen, zoals de regering van de VS, die niet begrijpen dat dit een moment is waarop solidariteit onontbeerlijk is.

Zij krijgen nu hulp uit China en Rusland. Wij niet, ons mogen ze niet helpen. Ze blokkeren ons. Zij blokkeren bijvoorbeeld al sinds september de brandstoftoevoer.

En dat is voor mij geen blokkade, maar een genocide. Dat druist in tegen alle menselijke waarden.”

Ontdek hier de campagne “Zuurstof voor Cuba” van de Coördinatie voor de opheffing van de blokkade waarvan wij deel uitmaken en stuur jouw solidariteitsboodschap naar onze Cubaanse kameraden.