ABVV HORVAL bereidt zich voor op de sectoronderhandelingen van de voedingsnijverheid

24 februari organiseerde ABVV Horval haar sectorcommissie bakkerijen en voedingsnijverheid. Op de agenda van deze sectorcommissie stond de opvolging van het vorig sectorakkoord en hoe dit werd toegepast in ondernemingen. Maar ook stond het opstellen van de eisenbundel voor de sectorale onderhandelingen 2017-2018 op de dagorde.  

De laatste jaren hebben de onderhandelingen in moeilijke omstandigheden plaatsgevonden.
We hebben zeer kleine marges gekend. Deze hadden slecht een spreiding van 0% tot 0.3%.
Er werd ook een indexsprong doorgevoerd waar we hebben moeten constateren dat de arbeiders dubbel getroffen werden. Aan de ene kant omdat de indexsprong ervoor gezorgd heeft dat hun lonen niet gestegen zijn doorheen deze periode terwijl de levensduurte wel is blijven toenemen. Er is aan de koopkracht van arbeiders geraakt! Ten tweede genieten de bedienden van een systeem van baremisering.  

We kunnen er nu van uitgaan dat de marge veel beter is dan voorheen. Vroeger beschikten we over een marge van 0.3% en nu over een marge van 1.1%. In het verleden waren de marges enkel indicatief waren. Deze keer wordt er in het IPA expliciet verwezen naar het feit dat deze marge het maximum is.

Onze eisenbundel spitst zich toe op vier belangrijke pijlers:

• Ten eerste komt de koopkracht ter sprake. De leden van de sectorcommissie zijn ervan overtuigd dat dit sectorakkoord een solidariteitsakkoord moet zijn. De sectorcommissie is van mening dat de verhogingen van de koopkracht in bruto lonen moeten plaatsvinden (we kunnen ons niet verdedigen tegen de vele maatregelen die de regering neemt tegen de werknemers en de sociale zekerheid steeds verder laat verzwakken en terzelfder tijd onderhandelen in de sector voor netto-voordelen). De sectorcommissie heeft akte genomen van de impact die een systeem van baremisatie kan hebben tijdens een algemene loonsblokkering.  Hierdoor vragen ze ons om na te denken over de installatie van zo’n systeem die rekening houdt met anciënniteit bij arbeiders. Het is evident dat de diverse premies moeten geïndexeerd of verhoogd worden. We zullen ook verder trachten om de bakkerijen steeds meer te integreren in de voedingsnijverheid.
• Het tweede luik in onze eisenbundel is de eindeloopbaanproblematiek. Iedereen is op de hoogte van de maatregelen die de regering neemt tegen de oudere werknemers neemt. Het wordt immers steeds moeilijker om in een systeem van brugpensioen te treden want de loopbaan moet steeds langer worden om hiervan te kunnen genieten. Wij zullen dan ook al het mogelijke doen om SWT niet te laten uitdoven in onze sector. Er is gevraagd dat we het aantal dagen anciënniteitsverlof laten toenemen of accentueren om in feiten te arriveren aan een collectieve arbeidsduurvermindering voor arbeiders ouder dan 50 jaar.
• Het derde luik is flexibiliteit. De sector van de voedingsindustrie is steeds een zeer flexibele, te flexibele sector geweest. In vorige akkoorden hebben we gewerkt om de interimarbeid te omkaderen, zo konden we extreme vormen zoals dagcontracten onderdrukken. Want hierdoor vechten we tegen een fenomeen dat steeds belangrijker wordt namelijk, bestaansonzekerheid. We bevinden ons in een situatie waar contracten van onbepaalde duur de norm waren maar nu steeds minder worden aangeboden. Contracten van bepaalde duur ter vervanging tijdens een ziekte, interimcontracten, deeltijdse contracten.. nemen steeds aan belang toe.  Wij zijn voor een structurele integratie van sociale werkplaatsen in onze bedrijven. We zijn er ons van bewust dat dit een ambitieus doel is. De strijd aannemen tegen uitbesteding en terzelfder tijd pilootprojecten opstarten om mensen die drager zijn van een handicap te integreren in een bedrijf zoals alle andere werknemers op de payroll van de onderneming.
• Het vierde en laatste luik is de sociale democratie. Deze geeft onze leden een juiste en sterke bescherming. Hierdoor is het belangrijk om onze syndicale vertegenwoordigen binnen een onderneming te versterken en het aantal dagen voor syndicale vorming in onze sector te verhogen.

Wij hebben op een snelle manier onze eisenbundel overlopen. Hij kan ambitieus lijken maar hij is slechts een antwoord op de vele aanvallen die de regering al genomen heeft tegen de werknemers. De laatste aanval van deze regering is de wet Peeters die binnenkort in werking zal treden en van iedereen een uiterste vorm van flexibiliteit zal vragen!